مدیریت ریسک

تاریخچه با افزایش جمعیت و پیشرفت بشر در عرصه های مختلف و ایجاد تمدن­ها و فرهنگ­های جدید و بدنبال آن افزایش ارتباطات و تبادلات اقتصادی و اجتماعی،  انسان سعی و تلاش آگاهانه درجهت کاهش مسائل و مشکلات و تسهیل امور خود داشت همچنین در کشف ناشناخته ها سعی در کاهش عدم اطمینان داشت. بنابراین می توان گفت ریسک و مدیریت ریسک سابقه­ای به قدمت تاریخ حیات بشر دارد. انسان برای کاهش یا غلبه بر این عدم اطمینان­ها و به منظور افزایش امنیت برای خود، روش­های مختلفی را بکار می برد که به آن مدیریت ریسک گفته می شود و مهمترین و کاربردی­ترین آنها بیمه است. بیمه در جوامع مختلف بشری قدمتی طولانی دارد. بیمه محموله­های دریائی از سه هزارسال قبل از میلاد مسیح در کشور چین ، بیمه کاروان­ها در مقابل سرقت در سلطنت حمورابی و صندوق­های پرداخت هزینه کفن و دفن کارگران مصر باستان وجود داشت. از قرن ۱۴میلادی پس از جنگ­های صلیبی بیمه محموله­های دریائی در ایتالیا رونق گرفت و کم­کم بیمه در اروپا بیشتر رواج پیدا کرد تا اینکه در قرن ۱۹ در آمریکای شمالی اولین شرکت بیمه تجاری تاسیس شد و پس از آن با پیشرفت­های بشر، بیمه نیز گسترش پیدا کرد و روش­ها و تکنیک­های مختلفی برای مقابله با ریسک و عدم اطمینان ایجاد شد. مفهوم ریسک دانشمندان رشته­های اقتصاد، آمار و بیمه برای ریسک به مفهوم و تعریف واحدی دست نیافته­اند. ولی به هرحال ریسک در بیمه به خطر بیمه شده گفته می شود و می توان آنرا اوضاع و احوالی که احتمال خسارت دیدن وجود دارد بیان کرد. ریسک واقعیتی است که در آن احتمال تحقق خسارت وجود دارد به عبارتی مجموعه ای از اتفاقات اطراف ما که در آن احتمال وقوع خسارت هم وجود دارد. می توان گفت مجموعه رویدادهای ممکن که بر خلاف خواسته ما به وقوع بپیوندد، احتمال خسارت یا ریسک است. یعنی احتمال وقوع حادثه­ای که مورد انتظار ما نیست بین صفر و یک است. مثلاٌ احتمال سرقت اتومبیلی که سوار می شوید بین صفر و یک است. توجه داشته باشید ریسک احتمالی در دنیای خارج است و ما روی آن هیچ کنترلی نداریم در حالیکه عدم اطمینان حالتی ذهنی در درون انسان است و مبنای آن عدم وجود اطلاعات در مورد اتفاقات آینده است. دسته بندی ریسک ریسک­ها را می توان بر اساس هدف به طرق مختلف دسته بندی کرد که مهمترین آنها بشرح ذیل است:
  • ریسک­های ایستا و ریسک­های پویا
ریسک­های پویا در اثر تغییرات اقتصادی بوجود می آیند مثل تغییر سطح درآمد یا تغییر سطح قیمت. ریسک­های پویا می توانند خسارت مالی ایجاد کنند و البته کمتر قابل پیش بینی هستند و نظم خاصی ندارند. ریسک­های ایستا در اثر عواملی مثل ضرر طبیعی یا اشتباهات انسانی به وجود می آیند، طبق نظم خاصی بوجود می آیند و اکثراٌ قابل پیش بینی هستند و به همین دلیل برای بیمه شدن بهتر هستند مثل تصادفات رانندگی یا آتش سوزی.
  • ریسک­های خالص و سوداگرانه
ریسک­های خالص ریسکی است که دو حالت خسارت یا عدم خسارت دارد مثل حوادث رانندگی یا حوادث شغلی. ریسک­های سوداگرانه ریسکی است که در آن احتمال خسارت یا عدم خسارت یا سود بردن وجود دارد مثل شرط بندی روی اسب مسابقه یا سرمایه­گذاری در املاک یا هر سرمایه­گذاری که در آن سود قطعی وجود ندارد. تفاوت ریسک­های خالص و سوداگرانه
  • شرکت­های بیمه ریسک­های خالص را بیمه می کنند.
  • قانون اعداد بزرگ در ریسک­های خالص به کار برده می شود.
  • جامعه با رخ دادن ریسک خالص زیان می کند ولی از ریسک سوداگرانه احتمال دارد سود ببرد.
مثلاٌ در اثرسیل یازلزله جامعه منتفع نمی شود یا با بکارگیری یک تکنولوژی جدید توسط یک شرکت جامعه منتفع خواهد شد ولی احتمال ورشکستگی رقبا وجود دارد. باید توجه داشت که همه ریسک­های خالص بیمه پذیر نیستند. ریسک­های خالص به سه دسته اشخاص، اموال و مسئولیت تقسیم می­شوند ریسک­های اشخاص بطور مستقیم برافراد تاثیر می­گذارند که شامل فوت ناگهانی، ازکارافتادگی، کاهش درآمد(دوره بازنشستگی)، بیماری و بیکاری است. ریسک­های اموال که تحت تاثیرخسارت مستقیم و غیرمستقیم قرار می­گیرد. مثلاٌ در اثر آتشسوزی به یک منزل مسکونی خسارت وارد می­شود که مالک علاوه بر هزینه منزل(خسارت مستقیم) هزینه هائی مثل اجاره مکان (خسارت غیرمستقیم)به او تحمیل می شود. ریسک­های مسئولیت آسیبی است که دراثر بی توجهی به افراد یا اموال خسارت وارد می­شود.
  • ریسک­های عام و خاص
ریسک­های عام در اثر عوامل اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی ایجاد می شوند و بر کل یا عده زیادی از افراد جامعه اثر می­گذارند مثل تورم یا بیکاری یا ریسک­های طبیعی مثل طوفان یا سیل. ریسک­های خاص بر عده کمی از افراد جامعه اثر می گذارند مثل سرقت خودرو یا آتشسوزی یک ساختمان. بعبارتی تفاوت ریسک عام و خاص در نتیجه حاصل از خسارت است و ریسک عام در صورت بیمه­پذیر بودن، همکاری دولت را می طلبد. راه­های روبرو شدن با ریسک همواره دولت­ها سعی در کاهش ریسک­ها دارند ولی بسیاری از آنها در هر صورت وجود دارند. در مواجهه با ریسک پنج روش بشرح زیر وجود دارد: ۱-اجتناب   2-کنترل    3-نگهداری   4-انتقال(غیربیمه ای) ۵-بیمه
  • اجتناب از ریسک: جلوگیری از رویارو شدن با ریسک است. برای اینکار باید از کار و فعالیتی که ریسک دارد دوری کرد. بدیهی است که این روش مورد پسند نیست و اثرات منفی فراوانی دارد و هر شخص حقیقی یا حقوقی برای حرکت رو به جلو و پیشرفت باید تا حدی ریسک پذیر باشد. البته در برخی موارد با بررسی موضوع اجتناب از ریسک شاید به صرف و صلاح باشد.
  • کنترل: منظور کنترل خسارت از نظر تعداد و شدت است که به آن پیشگیری و کاهش خسارت گفته میشود.
پیشگیری قبل از حادثه است و احتمال وقوع آن را کاهش میدهد. اما کاهش خسارت منظور کاهش شدت خسارت پس از وقوع حادثه است که به روش­های مختلفی انجام می­پذیرد. بطور مثال در یک حادثه آتشسوزی با استفاده وسایل اطفاء حریق از گسترش آتش جلوگیری می شود. در کاهش خسارت لازمست به دو موضوع توجه شود ۱- هزینه­های خسارت غیرمستقیم ۲- اثرات و هزینه های اجتماعی اقدامات بابت کاهش خسارت.
  • نگهداری: ریسک­های بسیاری وجود دارند که انسان اقدام خاصی در رابطه با آن انجام نمی­دهد.
در مواردی که خسارت کوچک باشد نگهداری ریسک معقولانه و درست است.
  • انتقال غیر بیمه­ای: در این روش ریسک به شخص دیگری غیر از شرکت بیمه منتقل می­شود. این انتقال به روش­های مختلفی انجام می پذیرد. مثلاٌ از طریق قرارداد یا پوشش قیمتی ریسک یا ادغام چند شرکت.
  • بیمه : مطمئن­ترین و پرکاربردترین روش مواجهه با ریسک است. بیمه ویژگی­های مختلفی دارد که اینجا سه ویژگی مهم آن بشرح ذیل ذکر می شود.
  • بیمه یک روش انتقال ریسک است.
  • در بیمه ریسک تعداد زیادی افراد در یک جا نگهداری می شود.
  • بیمه با بکارگیری قانون اعدادبزرگ ضمن کاهش ریسک میزان خسارت را پیش بینی می کند.
  مدیریت ریسک واما مدیریت ریسک به این معنی که شخص چگونه با ریسک مواجه شده و آنرا مدیریت کند. کارشناسان و مدیران ریسک باید علاوه بر ریسک های خالص، ریسک های سوداگرانه را نیز مورد توجه و مداقه قرار دهند. لازمست به این نکته توجه شود که مدیریت ریسک با مدیریت بیمه تفاوت دارد و گسترده تر است چونکه مدیریت ریسک مدیریت مواجهه با ریسک های بیمه ناپذیر را نیز شامل می شود. مدیریت ریسک دو هدف عمده دارد:
  • مدیریت قبل از وقوع خسارت که استفاده بهینه از منابع ، کاهش نگرانی و رعایت الزامات قانونی را شامل می شود.
  • مدیریت بعد از وقوع خسارت که تداوم فعالیت، ثبات درآمد، ادامه تولید، ثبات درآمد و مسئولیت اجتماعی است.
  فرآیند مدیریت ریسک شامل مراحل زیر است: تعیین هدف، شناسائی و سپس ارزیابی ریسک، بررسی وانتخاب روش مواجه به ریسک و در آخر اجرا و بررسی مجدد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *