داستان‌های من
حکایت سوم
آبان
پشت میز کارم نشسته بودم که یک مشتری با یک پرونده خسارت مراجعه کرد، مشاهده کردم عصبانی است. از او علت را جویا شدم. توضیح دادکه از محل بیمه بدنه اعلام خسارت کرده و پس از تشکیل پرونده و بازدید کارشناس خسارت، تعمیرات خودرو انجام شده که خسارت پرداختی او(بیمه گذار) به تعمیر گاه بیش از ۸۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال است در حالی که مبلغ پرداختی از طرف شرکت شما حدود ۳۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال است و. . پرونده او را گرفته و بررسی کردم.
مورد بیمه یک سواری سمند مدل ۸۷ بود که بمبلغ۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال بیمه شده بود و محاسبه خسارت قابل پرداخت ایشان بشرح زیر بود:
خسارت برآورد شده : ۸۲,۳۵۰,۰۰۰
استهلاک لوازم تعویضی ۱۳,۸۰۰,۰۰۰
فرانشیز ۱۳,۸۰۰,۰۰۰
هزینه نجات و حمل ۱,۵۰۰,۰۰۰
قاعده نسبی سرمایه ۲۱,۰۰۰,۰۰۰
خسارت قابل پرداخت ۳۳,۷۵۰,۰۰۰
با توجه به اعتراض و عصبانیت بیمه گذار تک تک بندهای محاسبه خسارت را برای او توضیح دادم ولی نمی خواست قبول کند. در ادامه اعتراض خود گفت که اگر کارشناس شما این موضوع را برای من توضیح داده بود من بسیاری از لوازمی را که قابل تعمیر بود تعویض نمی کردم و . . . سعی داشت تقصیر را به عهده کارشناس خسارت بیندازد وقتی دیده فایده ای ندارد سراغ نماینده صادر کننده بیمه نامه رفت و گفت که هنگام صدور بیمه نامه توضیحات لازم در باره پوشش های تکمیلی بیمه نامه را به من نداده است یا او الحاقی افزایش سرمایه به من اطلاع نداده است و . . . در آخر هم از گرفتن خسارت منصرف شد و رفت و فردای آنروز مجدداٌ مراجعه کرد و همان خسارت قابل پرداخت را دریافت نمود.
به نظر شما در این پرونده خسارت که بیش از ۶۰% خسارت کسر شده، چه کسی مقصر است؟
بیمه گذار چه راهکار هائی برای جلوگیری از این میزان ضرر داشت؟
